[vc_row][vc_column][vc_column_text]
ارتودنسی، درمانی برای ردیف و مرتب کردن یا جابجا کردن دندانها است که عملکرد و زیبایی دندانها را افزایش میدهد. به علاوه ارتودنسی با پخش کردن یکنواخت فشار بایت روی تمام دندانها، سلامت درازمدت دندانها، لثهها و مفصلهای فک را تضمین میکند.
هزینه ارتودنسی به عواملی همچون شدت مشکل، سن بیمار، نوع براکت، تجهیزات جانبی و نوع نگه دارندهها که بعد از اتمام ارتودنسی استفاده میشود بستگی دارد.
هزینه ارتودنسی
برخی از عواملی که در تعیین هزینه ارتودنسی موثرند عبارتند از:
شدت مشکل
عامل اصلی تعیین کننده هزینه ارتودنسی شدت مشکل و گستردگی اصلاحی است که بیمار به آن نیاز دارد. بیمارانی که فقط به مرتب کردن ساده یا جزئی دندانها نیاز دارند، طول درمان ارتودنسیشان کوتاهتر است؛ متوسط طول درمان ارتودنسی کمتر از دو سال است، البته طول درمان از یک تا سه سال متغیر است. اما لازم نیست نگران شوید، چون به کمک پیشرفتهای به دست آمده معمولاً کافی است که هر شش هفته یک بار به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید. ارتودنسی برای بیماران بزرگسال نیز مفید است؛ هرچند بهتر است درمان ارتودنسی در سنین پایینتر انجام شود، چون اختلالات بایت و ناهنجاریها و نامرتبیهای دندانها به مرور زمان شدیدتر میشود و حتی در موارد نادر لازم است که جراحی فک به جای ارتودنسی برای اصلاح مشکل انجام شود. برای اطمینان از مناسب بودن درمان ارتودنسی با توجه به شرایط خود با متخصص ارتودنسی مشورت کنید. هر چه زودتر برای درمان اقدام کنید، احتمال این که بتوانید بدون جراحی به نتیجه دلخواه و لبخند رویاییتان برسید، بیشتر میشود.
سن بیمار
چون باید تعداد کافی از دندانهای دائمی قبل از ارزیابی عارضه دربیاید، غربالگری ارتودنسی و بررسی ضرورت درمان در سن هفت سالگی انجام میشود. متخصص ارتودنسی راحتتر میتواند دندانهای جدید و در حال رشد را دستکاری کند. بنابراین هرچه ارتودنسی زودتر انجام شود، درمان سریعتر و با هزینه کمتر به نتیجه میرسد.
انوع براکتها عامل مؤثر در هزینه ارتودنسی
هرچند سالها است که بریس فلزی انتخاب شماره یک برای مرتب کردن دندانها است، امروزه روشهای بیشتری برای داشتن دندانهایی ردیف و مرتب وجود دارد. بریسهای سرامیکی، نامرئی (اینویزیلاین) و لینگوال (پشت دندانی) دامنه انتخاب بیماران را گستردهتر از پیش ساخته است.
براکتهای ارتودنسی به ترتیب قیمت عبارتند از:
- بریس فلزی: بریس فلزی نوع معمول و قدیمی بریس ارتودنسی است که بیشترین کاربرد را دارد. نقطه ضعف بریس فلزی این است که روی دندانها جلب توجه میکند. به همین دلیل بیمارانی که علاقهای به دیده شدن دندانهای سیمکشی شده ندارند، ترجیح میدهند از روشهای جدیدتر استفاده کنند.
- پلاک شفاف: پلاک شفاف، به دلیل این که تقریباً نامرئی است و میتوان آن را در مواقع لزوم از دهان خارج کرد، انتخابی ایدهآل برای بزرگسالان است. البته پلاک شفاف برای اصلاح مشکلات دندانی جدی توصیه نمیشود. به علاوه پلاک شفاف به راحتی گم میشود، تهیه پلاک جدید هزینه سنگینی را به بیمار تحمیل میکند و درمان با آن طولانیتر است. از این گذشته پلاک شفاف فقط برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است و برای کودکان استفاده نمیشود.
- بریس سرامیکی: براکتهای سرامیکی تقریباً به روشی مشابه براکتهای فلزی روی دندانها ثابت میشود و همان عملکرد را دارد. اما براکت سرامیکی همرنگ دندان یا شفاف است و سیمهای آن به سختی روی دندانها دیده میشود؛ بنابراین بریس سرامیکی چندان روی دندانها جلب توجه نمیکند.
- بریس لینگوال یا پشت دندانی: بریس لینگوال روی پشت دندانها قرار داده میشود و بهترین انتخاب برای افرادی به شمار میآید که نمیخواهند دیگران متوجه تحت درمان بودنشان بشوند.
نوع نگه دارنده عامل موثر در تعیین قیمت ارتودنسی
بعد از اتمام درمان ارتودنسی برای جلوگیری از بازگشت دندانها به موقعیت اولیه و صاف و ردیف نگه داشتن آنها باید ازنگه دارندهها استفاده شود. سه نوع نگه دارنده وجود دارد که به ترتیب افزایش قیمت عبارتند از:
- نگهدارنده اسیکس یا نامرئی: ریتینر یا نگهدارنده اسیکس پلاک پلاستیکی متحرک شفافی شبیه به پلاک ارتودنسی نامرئی است. از آنجایی که ریتینر نامرئی از پلاستیک نازک و سستی ساخته میشود، امکان تعمیر پلاک آسیب دیده وجود ندارد و باید پلاک جدید ساخته شود.
- نگهدارنده هاولی: ریتینر هاولی پلاک متحرکی است که یک پایه پلاستیکی سخت دارد که داخل دهان قرار میگیرد، پایه ریتینر پشت دندانها و استخوان فک در سمت زبان یا کام قرار میگیرد. سیم کمانی شکلی در این پایه پلاستیکی کار گذاشته شده است که جلوی دندانها قرار میگیرد تا مانع حرکت آنها شود. در اکثر موارد گیرههای سیمی نیز در بخش پلاستیکی کار گذاشته میشود تا ریتینر را ثابت نگه دارد. چنانچه آسیب وارد به نگهدارنده هاولی شدید نباشد، میتوان هم بخش پلاستیکی و هم سیمی پلاک هاولی را تعمیر کرد؛ همچنین میتوان سیم پلاک را در صورت لزوم تعویض کرد. بسیاری از دنداندندان پزشکان مواد لازم برای ترمیمهای جزئی پلاک هاولی را در مطب دارند.
- ریتینر ثابت ارتودنسی: این نوع نگهدارنده از سیمی تشکیل میشود که به گونهای طراحی شده که با وضعیت جدید دندانهای مرتب شده همخوانی داشته باشد و دندانها را در محل جدید ثابت نگه دارد. نگهدارنده ثابت عموماً برای شش دندان قدامی به کار برده میشود. ریتینر ثابت به طور دائمی پشت دندانها قرار داده میشود. چنانچه ریتینر ثابت جدا شود، میتوان آن را دوباره در جای خود چسباند. حتی دندانپزشک عمومی نیز میتواند، ریتینر ثابت را مانند نگهدارنده هاولی تعمیر کند و بچسباند. چنانچه سیم ریتینر ثابت خود به خود خم شد، حتماً موضوع را با متخصص ارتودنسی معالج خود در میان بگذارید یا حتی یک ریتینر جدید تهیه کنید.
هزینه تعویض یا تعمیر پلاک نگهدارنده آسیب دیده
مراحل تعویض پلاک نگهدارنده و ساخت پلاک جدید تقریباً مانند ساخت پلاک اولیه است و همان مراحل آمادهسازی و لابراتوار را طی میکند. بنابراین اگر مجبور به تهیه پلاک جدید شدید، منطقی است که انتظار داشته باشید همان هزینه قبلی را پرداخت کنید. اگر حس میکنید که نیاز به چند پلاک دارید، برای مثال مرتب پلاکتان را گم میکنید، بهتر است درخواست کنید که چند پلاک برایتان تهیه شود. به ویژه اگر از نگهدارنده نامرئی استفاده میکنید، اقتصادیتر آن است که از همان ابتدا چند پلاک تهیه کنید تا هزینه کلی درمان کمتر شود.
تجهیزات ارتودنسی عامل موثر بر قیمت
هر چه از تجهیزات بیشتری برای درمان ارتودنسی استفاده شود هزینه آن بیشتر خواهد بود. برخی از تجهیزاتی که در درمان ارتودنسی به کار می روند عبارتند از:
- کش (رابر باند): استفاده از کش به مرتب شدن و بهتر روی هم قرار گرفتن دندانهای بالا و پایین کمک میکند. طبق دستور متخصص ارتودنسی از کش استفاده کنید و به خاطر داشته باشید که کش زمانی بهتر عمل میکند که دقیقاً طبق تجویز از آن استفاده کنید.
- فورسوس: دستگاه مقاوم در برابر فرسودگی فورسوس (Forsus Fatigue Resistant Device) جایگزینی برای هدگیر است که رشد را در نوجوانان تحریک میکند، اختلال اوربایت شدید را درمان میکند، شیوه روی هم قرار گرفتن دندانها را بهتر میکند و احتمال ضرورت جراحی فک را از بین میبرد.
- هدگیر: هدگیر برای درمان اوربایت، یعنی جلوتر بودن فک بالا از فک پایین یا آندربایت، یعنی جلوتر بودن فک پایین از فک بالا به کار برده میشود. هدگیر فشار ملایمی را به دندانها وارد میکند تا از رشد بیشتر فک و دندانهای بالا جلوگیری شود.
- دستگاه هربست: دستگاه هربست با رو به جلو کشیدن فک پایین و به عقب راندن دندانهای آسیاب فک بالا مشکل اوربایت را کمتر میکند. هربست دستگاه ثابتی است که عموماً برای بیماران کمسن وسال، یعنی کودکان در حال رشد به کار برده میشود و باید به مدت 15 ـ 12 ماه در دهان باقی بماند.
- وسیع کننده کام: هر بار که وسیع کننده کام تنظیم میشود، اکسپندر فشار ملایمی را به دندانهای آسیاب فک بالا وارد میکند تا کام پهنتر شود. متخصص ارتودنسی روش و زمان تنظیم وسیع کننده کام را به بیمار آموزش میدهد. پس از آن که کام به اندازه کافی پهن شد، لازم است که بیمار چند ماه دیگر از اکسپندر استفاده کند تا کام در وضعیت جدید باقی بماند و دوباره به حالت اول برنگردد.
- موقعیت دهنده: موقعیت دهنده یا پوزیشنر حرکتهای نهایی دندان را در دوران ارتودنسی کامل میکند. چنانچه بیمار همکاری کامل را داشته باشد و دستورات متخصص را به دقت انجام دهد، کافی است که چهار تا هشت هفته دیگر از پوزیشنر استفاده کند.
- جدا کننده یا فضانگهدار: جدا کننده وسیلهی لاستیکی دوناتی شکلی است که متخصص آن را بین دندانها قرار میدهد تا آنها را از هم دور کند و بتواند باندهای ارتودنسی را در جلسه بعد بین آنها قرار دهد. جداکننده قبل از جایگذاری باند برداشته میشود و هنگامی که در دهان قرار دارد، خوردن غذاهای چسبناک، استفاده از نخ دندان یا خلال دندان را دشوار میکند.
- پلاک دوطرفه: پلاک دوطرفه (twin block) از این جهت با دیگر وسایل فانکشنال ارتودنسی تفاوت دارد، که از دو پلاک مجزا، یکی برای فک بالا و یکی برای فک پایین، تشکیل میشود. فک پایین در اثر عملکرد این دو پلاک جلوتر میآید. بیمار باید به طور تمام وقت، حتی زمان غذا خوردن نیز از این وسیله استفاده کند؛ البته میتواند آن را برای مسواک زدن دندانها از دهان خارج کند. پلاک دو طرفه از بقیه وسایل اصلاح کننده فک راحتتر است، چون از آکریلیک صاف ساخته میشود و سیمهای کمتری دارد.
[/vc_column_text][vc_column_text css=”.vc_custom_1537037089985{padding-top: 15px !important;padding-right: 25px !important;padding-bottom: 25px !important;padding-left: 25px !important;background-color: rgba(30,115,190,0.15) !important;*background-color: rgb(30,115,190) !important;}”]
در یک کلام
هزینه ارتودنسی به عواملی مانند شدت مشکل، سن بیماران، نوع براکتهای استفاده شده، نوع نگه دارندهها بعد از ارتودنسی، تجهیزات جانبی ارتودنسی مانند وسیع کننده کام، هربست، پلاک دو قلو، کش ارتودنسی و … بستگی دارد. براکتهای فلزی ارزانترین و براکتهای پشت دندانی گرانترین آنها هستند.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
دیدگاه خود را درج کنید